ผู้ติดตาม

วันเสาร์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กลบทบัวบานกลีบขยาย

กลบทบัวบานกลีบขยาย เป็นบทกลอนพระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ให้จารึกไว้ในวัดโพธิ์ (วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม) ดังที่รู้จักกันว่าจารึกวัดโพธิ์ ทรงพระราชนิพนธ์ไว้เป็นบทกลอนสั้นๆ ตามขนบของกลอนกลบท เรียกว่า กลบทบัวบานกลีบขยาย เพื่อเป็นแบบสำหรับกุลบุตรกุลธิดาในชั้นหลังได้ศึกษาวรรณคดไทยอย่างสะดวกและกว้างขวาง
เป็นบทชมโฉมตามขนบวรรณคดีไทย และนับเป็นแบบอย่างที่งดงาม ของการบรรยายความงามของหญิงไทย ด้วยการเปรียบเทียบในลักษณะต่างๆ อย่างเห็นภาพพจน์
เจ้างามพักตร์ผ่องเพียงบุหลันฉาย
เจ้างามเนตร์ประหนึ่งนัยนาทรายเจ้างามขนงก่งละม้ายคันศรทรง
เจ้างามนาสายลดังกลขอเจ้างามสอเหมือนคอสุวรรณหงส์
เจ้างามกรรณกลกลีบบุษบงเจ้างามวงวิลาสเรียบระเบียบไร
เจ้างามปรางเปล่งปลั่งเปรมปราโมทย์เจ้างามโอษฐแย้มยวนจิตร์น่าพิสมัย
เจ้างามทนต์กลนิลช่างเจียรไนเจ้างามเกษดำประไพเพียงภุมริน
เจ้างามปีกตัดทรงมงกุฎกระษัตริย์เจ้างามทัดกรรณเจียกผมสมพักตร์สิ้น
เจ้างามไรไม่แข็งคดหมดมลทินเจ้างามประทิ่นกลิ่นเกศขจายจร
เจ้างามเบื้องปฤษฎางค์พ่างพิศวงเจ้างามทรวงสมทรงอนงค์สมร
เจ้างามถันเทียมเทพกินรเจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ
เจ้างามนิ้วนะขาน่ารักหนอเจ้างามลออเอวบางเหมือนนางสวรรค์
เจ้างามเพลากลกัทลีพรรณเจ้างามบาทจรจรัลจริตงาม
เจ้างามละม่อมพร้อมพริ้งยิ่งนางมนุษย์เจ้างามดุจลอยฟ้ามาสู่สนาม
เจ้างามอุดมสมลักขณานามเจ้างามยามประจงจัดกรัชกาย
เจ้างามศักดิ์สมบูรณ์ประยูรยศเจ้างามหมดประมวญสวาทพี่มาดหมาย
เจ้างามจริงทุกสิ่งสรรพ์ดังบรรยายชื่อบัวบานกลีบขยายหมายนามเอย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น