ใจจะโกรธจะเกลียดก็ช่างเขา
เพียงตัวเราอยู่สุขแสนสดใส
เราไม่ได้ไปง้อร้องขอใคร
ตามสไตร์เราไปก็เป็นพอ
เขาเกลียดเราเขาก็ร้อนในอกเขา
เขาโกรธเราเหมือนใจเขาสุมไฟก่อ
เจอหน้าเราเขาหงุดหงิดหน้าหงิกงอ
ก็ช่างพ่อถ้าสุขใจทำทำให้นาน
จะนินทาว่าร้ายพูดไปเรื่อย
ถ้าไม่เหนื่อยว่าให้สนุกสนาน
เราไม่ฟังเขาว่าไปก็ป่วยการ
น่าสงสารด่าตัวเองให้ใครฟัง
17/12/12 Gom Mainoy
เลขหนึ่งแทนตัวข้า ในอุราแสนเปล่าเปลี่ยว
เลขหนึ่งคือหนึ่งเดียว ไร้ใครเกี่ยวอยู่คู่ใจ
เลขสองเป็นเลขคู่ เขามีชู้แสนสดใส
เลขสองไม่หนาวกาย เพราะไม่ไร้คู่อย่างเรา
เลขหนึ่งมาก่อนสอง น้ำตานองไม่สมเขา
เลขสองไม่มองเรา เพราะว่าเขามีคู่ใจ
ทัชช์ 12/12/12
คืนนี้ 12
ค่ำคืนนี้นภายังมีดวงดาว
คลื่นความหนาวซัดมาต้องใจ
ข้างกายนี้ยังไม่มีใคร
คืนค่ำเลวร้ายมืดมิดยาวนาน
นั่งกอดเข่าคนเดี่ยวเปลี่ยวเปล่า
ซ่อนความหนาวในผ้าห่มนั้น
แต่หนาวใจใดเล่าป้องกัน
ขอคนสงสารในคืนนี้เอย
ก๋อม สามหลัง12/12/12
ว่าจะลืมเธอได้ไปนานแล้ว
ยังไม่แคล้วคิดถึงรำพึงหา
ยังหวั่นใจเมื่อไม่ได้จ้องมองตา
ใจมันพาป่วนปั่นหวั่นในใน
ไม่มีใครแทนเธอได้ณตรงนี้
เป็นตรงที่ใจเพ้อและฝักใฝ่
ยังมิได้เธอครองยังหมองใจ
นานเพียงไรรักยังล้นไม่พ้นเธอ
รำพึงถึงเธอ 11/12/2012 ก๋อม สามหลัง
เหล้าเอ๋ยเล่าใหม่
หากสังสัยใครรู้ฟังเถิดหนา
เหล้าไม่ดีแต่เป็นของมีราคา
เขาเล่าว่าเหล้าโอชาน่าลอง
เมื่อกินเหล้ามีเรื่องเล่าเหล้าเข้าปาก
มีเรื่องมากอยากเล่าเอาเหล้าถอง
คุยโวเวโวกเวกกับเหล้าดอง
เหล้าคะนองเรื่องเล่าจากเหล้าเอย
ก๋อมชัย สามหลัง 7/11/2012
อย่ารักกันเลยชาตินี้ ไม่ดีเท่าไหร่
ต่างคนต่างไปซะยังดีกว่า
ครบกันไปมันก็ขมพอืดพอมคลื่นไส้
ต่างคนต่างไปเถิดหนา
ชั่วก็ให้ฉันเธอนั้นมีค่า
เชิญมีราคาคนเดียวเถอดน้อง
วัวแดง
โอ้น้องคนดีแม้พี่อยู่ไกล
คิดถึงพี่ชายให้กล่าวเป็นกลอน
ค่ำนี้ดึกแล้วเจ้าคงจะนอน
เจ้าขวัญอ่อนเจ้าจงนอนฝันดี
เอนกายาคิดถึงหน้าพี่หน่อย
พี่เองจะคอยมองเจ้าโฉมศรี
มองจันทร์เฉิดฉายเหมือนมองหน้าน้องพี่
ฝากลมที่นี้พัดไปถึงนวล
แม่เด่นดาราขวัญตาของชาย
พี่นี้นึกหมายเมื่อไรที่หวน
จะได้ไปหาพูดจายียวน
จะโอบเนื้อนวลแนบซบอกชาย
ทัชช์
ใจเอ๋ยใจข้าอยู่แห่งไหน
อยู่กับใครแล้วใยไม่กลับมา
หรือลอยล่องลื่นไหลในสายธารา
หรืออยู่ป่าอยู่ดงหลงพงไพร
สอดส่องทั่วถิ่นพลิกแผ่นดินหา
ดึงฟ้านภาหาว่าอยู่ไหน
คงปนแอบแทรกหมู่ดาวอำไพ
หรือใจหลบลี้กับเหล่าเทวา
สืบค้นแห่งไหนไม่เจอะเจอ
หรือเธอคนนั้นนั่นแหละหนา
ฉันมอบใจให้ไปเธอไม่นำพา
ใจข้ามันหล่นล่วงลับดับสิ้นไป
ก๋อม สามหลัง
ไม่อยากที่จะสบพบพักต์
เราเคยรักเจ้ามาร้างรักจางหาย
สิ่งที่ดีมีให้มันมลาย
ปล่อยให้กลายเป็นว่างเปล่าอย่างเศร้าใจ
เคยลุ่มหลงปลงใจให้ไม่หน่าย
เจ้าหนีไปไม่ลาพาใจหาย
ไม่เคยสนใจป่นโดนทำลาย
แม้จะชายตาแลยังไม่มี
คงได้ดีมีศักดิ์กับรักใหม่
คงสมใจได้คู่ไปจู๋จี๋
ตั้งแต่ไปลองนึกดูก็นับปี
ไม่เคยมีหัวใจให้แก่กัน
เข็ดแสนเข็ดมันเคล็ดแสนเจ็บปวด
ใจร้าวรวดน้ำตาเกินจะกลั้น
ทุกข์ในโลกทุกข์รักหนักอนันต์
สุดจาบันแสนแสบไม่สร่างทรวง
ก๋อม สามหลัง
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย เสียงเจื่อยจ้อยวิ่งเล่นแสนหรรษา
มีพ่อแลเฝ้าดูแลทุกเวลา ทั้งข้าวปลายูกยาหาให้เธอ
โอ้เด็กน้อยเขาว่าด้อยการศึกษา จินตนาการเลิศล้ำอยู่เสมอ
พวกผู้ใหญ่ใยไม่คิดถึงใจเธอ ชอบเสนอความคิดปิดกั้นกัน
ชี้แนวทางบังคับบีบบังเบน ให้ไปตามความเห็นผู้ใหญ่นั้น
พวกผู้ใหญ่อวดตัวว่าสำคัญ จับเด็กหันไปตามทางที่วางมา
ขอถามเถอะผู้ใหญ่ที่เก่งกาจ ท่านผู้มีสามารถการศึกษา
ตั้งแต่ท่านโตขึ้นเป็นใหญ่มา นอกจากการว่าท่าแล้วอะไรดี
ก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่หรือที่แปลกแยก สร้างสังคมให้แตกแบ่งแยกสี
โอบเอื้ออุ้มพวกพ้องเป็นโจรี ใครรุกที่ป่าไม้อุทยาน
ใครผลิตยาเสพติดมาลวงโลก ใครโกหกคำโตวาจาหวาน
มีตำแหน่งคาบสินบนรับประทาน ใครเล่าท่านโกงแม้แแต่นมโรงเรียน
ขอเถอะลุงอย่าจูงเด็กให้มาก สอนแต่ปากเห็นแล้วมันปวดเศียร
ปากสั่งสอนแต่ตัวทำแสนสะเอียน ทำวนเวียนดักดานไม่มีดี
คิดแบบเด็กแต่ไม่เล็กโลกทัศน์ ใสสะอาดบริสุทธ์ไม่มีสี
สร้างสังคมอุดมการณ์แบบเด็กดี ขอแค่มีผู้ใหญ่ดีเป็นแบบเอย
ก๋อม สามหลัง
