มวลเหล่าดอกไม้ใกล้มือ
เป็นสื่อให้คนเด็ดถือชมเชย
เจ้าอยู่ในที่เปิดเผย
เขาใคร่เชยเห็นเจ้าก็เลยเด็ดมา
คนเด็ดก็เพราะมันใกล้
ใครใกล้เด็ดไปได้สมอุรา
บานล่อใจใครจะรู้ค่า
ต่างปรารถนาจะได้ชม
ทิ้งไว้หมองไหม้เสียเปล่า
ขืนปล่อยเจ้าผึ้งไม่เคล้าก็เฉาด้วยลม
ทิ้งใยให้ตรม
เหยื่อผึ้งเหยื่อลมให้คนเขาชมดีกว่า
ดีกว่าจะทิ้งคาต้น
โรยหล่นผู้คนไม่เห็นราคา
เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือว่า
ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล
